Zaterdag, 22 augustus, Het UBFAR treffen

Kijk. Om over een goed doel te speken, dit is een goed doel dat den Teejoo helemaal ligt. Ubfar organiseert al voor de zevende keer een druk bijgewoond weekend, met een motorrit, volledig ten voordele van dieren. Het letterwoord UBFAR staat dan ook voor United Bikers For Animal Rights. Tijdens dit treffen tonen bikers hun sympathie voor dieren, die in deze maatschappij zo vaak vergeten worden. Dieren hebben immers zelf geen klankbord. Dieren hebben geen stem, geen rechten. Dieren kunnen niet aan de verkiezingen deelnemen. Ze worden dan ook vaak vergeten, en zijn nog te vaak de paria's van onze maatschappij.
Dat bikers het goed menen met dieren, bewijzen ze op dit treffen, waar elk jaar, meer volk naar toe komt. Het vertrekpunt was Brugge Sint Andries.
Dit treffen speelde zich af in wat onze eigenste Jacques Brel bezong als “Le plat Pays”.
Dat west – Vlaanderen niet echt helemaal plat is, bewezen de mensen van UBFAR met het voorstellen van hun uitgestippelde route.

De vriendelijke mensen van UBFAR hadden een aangenaam tripje uitgestippeld. Haast 180 km lang. Zeker het eerste deel kon den Teejoo erg smaken. Kleine kronkelende wegjes, mooie omgeving en toch nog een aangenaam tempo mogen houden op smalle baantjes. Mooi zo. Na een bezoekje aan de IJzertoren, volgde een langere rechte rit langs de oevers van die Ijzer. Uiteindelijk brachten de, overigens zeer goed aangebrachte, pijlen ons via Nieuwpoort naar de eerste controlepost. Deze eerste van de twee controleposten, was te vinden in het gezelligste café van West Vlaanderen. Een erg mooie stek op een dorpspleintje, ergens in een vergeten dorpje waar den Teejoo nu even de naam van kwijt is. (OK, :-) , Het Witte Paard in Vleteren, thx Filip ! ) Ter plaatse werden we door de lokale fanfare verast. Ze was er wel niet voor ons, maar duidelijk voor een trouwfeest. Hoedanook, dit was wel een erg leuke gelegenheid om dit dorpje op zen paasbest uit de kerk te zien komen.
Daarna werd voor den Teejoo, de pret eigenlijk wat minder. Overwegend grotere twee vaks banen brachten ons via de hopstreek en de regio van de Kemmelberg naar de tweede controlepost. Erg jammer dat er in deze mooie heuvelstreek, niet meer voor kleinere banen gekozen werd. Maar kijk. Ook dezen Teejoo is best in staat om wat water in zijn wijn te doen, als het in het belang van diertjes is :-)


De tweede en laatste controlepost bevond zich op de markt van Handzame. Hier kregen we geen stempel, echter wel een sticker op ons blad geplaatst. Deze was het bewijs dat we bij aankomst, ook nog recht hadden op een consumptie. Via grotere en kleinere banen kwamen we tijdens deze rit – en, hoe kan het ook anders in deze streek – voorbij een hele reeks begraafplaatsen uit de eerste wereldoorlog. Den Teejoo is daar ook een paar keer voor gestopt. Best indrukwekkend als je het mij vraagt. Dit van Wijtschote is best een serene plaats om even tot bezinning te komen.
Maar kijk, de dag begon al te korten als den Teejoo terug op de eindmeet aankwam. Waarom zou ik me gehaast hebben ? :-)






Met een tevreden gevoel keerde ik huiswaarts. Bijna een hele benzinetank leeg gereden op een
dag. Den Teejoo sliep tevreden in die avond.
Volgend jaar gaat hij natuurlijk terug !
.
.

Zondag, 16 augustus, de tornado van Kalken

Het is, opnieuw, erg jammer om dit hier te moeten zeggen, maar den Teejoo heeft al mooiere herinneringen aan het treffen van Kalken. Alle jaren organiseren de Tornado's een treffen aan de sporthal in Kalken. En vaak is dit een best te pruimen rit geworden in het verleden. Maar dit jaar was het effe anders. Deze rit leek me haast georganiseerd voor de “snelle” jongens. Van bij het vertrek werd er gekozen om haast in rechte lijn omhoog, richting expresweg Antwerpen Knokke te rijden, tot in Stekene. Snelle banen, dat wel.


Aldaar, was er gekozen om meer dan 10 km, vlak naast deze expresweg te blijven rijden, nog tot voorbij de meubelzaak van de drie piramiden. Waarom gewoon niet de expresweg zelf gekozen jongens ? Tussen de eerste controlepost in de buurt van Kieldrecht, en deze bij de ratelslangen (denk dat ik daar al voor de vierde keer gepasseerd ben dit jaar – wel toffe gasten die Hollanders), viel het nog een beetje mee. Maar voor de rest waren het, over het algemeen, ook grotere banen die gekozen werden. Van in de buurt van Axel werd er getuft (ge-raced zal je bedoelen) langsheen gans het kanaal Terneuzen – Zelzate – Gent, dwars doorheen de “mooiste” industrie van Vlaanderen, en voorbij de meest moderne windmolens die het land rijk is. De sympathieke overzet, over dit kanaal, mag misschien leuk wezen, den Teejoo heeft toch al wat betere vergezichten gezien hoor !
En , neen, de laatste twintig kilometer door heen het mooie Laarne en zijn azalea kwekers, maken de 130 andere kilometers niet goed.
Den Teejoo vind dit weerom een gemiste kans.
Het was me duidelijk, deze rit was op het lijf geschreven van de “snelheidsduivels”.
Dit jaar heeft den Teejoo nog bij geen enkele rit zo lang in vijfde gereden als bij deze rit van de Tornado's. Ze was duidelijk niet voor de echte toerrijders gemaakt....


Als jullie voor de volgende keer voor de verandering eens een mooie toerrit in jullie omgeving bepijlen willen, kom gerust eens bij den Teejoo aan de deur kloppen. Hij heeft plenty nuttige tripjes op zijn gps staan. Die hij jullie gratis ter beschikking stelt.
Volgend jaar misschien een herkansing de vrienden ?
We zien wel :-)
.
.

Zaterdag 15 augustus, Burst / Erpe Mere, Zomerrit

Kijk.
Gewoontegetrouw was dit een rit zoals het hoort. Gewoontegetrouw, inderdaad. De “Browsers” hebben de laatste jaren een patent op het organiseren van een van de beste ritten van het jaar. Keer op keer. En terecht.
Ook dit jaar was daar geen uitzondering op.
Een rit van haast 200km. Doorheen Henegouwen en de Vlaamse Ardennen. Zeer goed uitgedokterd. Zeer mooie omgevingen. Doorheen de donkere bossen van Halle. Doorheen de voorlopers van de Ardennen. Kleine kronkelige baantjes. De slecht onderhouden wegen, neemt den Teejoo hen echt niet kwalijk. En het stukje N52 (of was het 57 ?) vergeeft den Teejoo hen ook zeer graag. Hij heeft van elke meter genoten.

Gewoontegetrouw werkt de Zomerrit niet met echte controleposten. Er bevinden zich een aantal suggesties naast de baan, die op zich het stoppen meer dan waard maken. Maar er is geen verplichting. Geen stempels te halen. De enige verplichting is een mooie rit te rijden.
En bij het grandioze weer van die dag, lukt dat wondermooi.
Deze rit was zijn inschrijving van 7 euro meer dan waard. Bij de inschrijving krijg je nog een mooi cadeau ook. Een buf of een fluostrip voor rond de mouw. Aan u de keuze.
Bovendien, de Zomerrit is een echt feest ! Niet alleen bij start en aankomt. Tot in de wijde omgeving staan de mensen die dag op de stoep. Bij dit jaarlijks evenement staat iedereen buiten te wuiven naar der “motaars sympa”. Gewoon reuze toch ? :-)



Standjes en ambiance verzekerd bij de aankomst. Oude mensen die met plezier tussen de bikes doorlopen met een glimlach op de mond, en je bovendien enthousiast groeten. Je maakt dit niet alle dagen mee als motorrijder !
Zoals steeds, we keren hier tevreden terug.
Bedankt de jongens en de meisjes !
Tot volgend jaar !
.
.